In het Boliva van de jaren ’60 werden boeren en bergbewoners allerlei technische en financiële ondersteuning beloofd, op voorwaarde dat ze mee zouden werken aan een overheidsprogramma. Ieder gezin dat vanwege armoede vanuit de bergen de laaglanden in vluchtte, kreeg een stuk land van twaalf hectare met de eis dat er 4 hectare van werd gebruikt voor cacaoteelt. Maar de door de overheid beloofde subsidies en de nodige technische ondersteuning is er nooit gekomen. Het tropische klimaat, de andere voeding en de onbekende landbouw-omstandigheden eisten zijn tol. De families die ondanks de moeilijkheden niet verhuisden, verenigden zich volgens hun traditie om dorpsproductiegemeenschappen te vormen. In Alto Beni, in het zuiden van Yungas, richtten sommige van deze gemeenschappen in 1977 de coöperatieve overkoepelende organisatie El Ceibo op voor de onafhankelijke marketing van hun cacao. El Ceibo is trouwens de naam van een oerwoudboom die nieuwe scheuten blijft produceren, zelfs nadat hij is gerooid: een passend symbool van de onoverwinnelijke wil om te overleven die de leden van de coöperatie al decennia lang laten zien.
Wat in 1977 begon met twaalf coöperaties is nu een grote vereniging van circa 50 coöperaties met in totaal circa 1.200 leden, voornamelijk inheemse kleine boerenfamilies. Ze leven in wijdverspreide en vaak zeer afgelegen dorpen in het regenwoudgebied van de Rio Beni. Ze verhuizen om beurten voor een bepaalde tijd naar La Paz, om daar te werken in de cacao- en chocoladefabriek of in de administratie. De kleine boeren verbouwen maïs, bonen en een scala aan verschillende groenten voor eigen consumptie. In 1991 fuseerde El Ceibo met vijf andere Boliviaanse organisaties om de National Association of Ecological Agricultural te vormen Producenten (AOPEB). In 1995 begon de coöperatie met de bouw van een nieuwe fabriek met de modernste technische apparatuur, grotendeels gefinancierd met eigen middelen. Deze innovaties maakten het voor El Ceibo mogelijk om cacaoproducten te vervaardigen volgens EU-hygiëne- en kwaliteitsnormen. In 1993 werden de eerste maatregelen genomen om professionele kwaliteitsborging op te zetten, wat essentieel is voor kleine producenten om hun producten in Europa te kunnen verkopen.
Sinds enkele jaren halen de families het grootste deel van hun inkomen uit de verkoop van cacaobonen en de verwerking van cacaoproducten. De coöperatie verstrekt renteloze microkredieten die na 12 maanden moeten worden afgelost. Elke familie bewerkt ongeveer 12 hectare land. Ze leven van zelfvoorzienende landbouw en de verkoop van hun biologische cacao op de markt. Het belangrijkste oogstseizoen voor cacao is van mei tot juli. Zowel het acht dagen durende fermentatieproces als het daaropvolgende vijf dagen drogen in de zon van de cacaobonen wordt door de boeren in de individuele coöperaties zelf gedaan. Elke aangesloten coöperatie wijst een verantwoordelijk persoon aan die de volledige oogst overbrengt naar het centrale verzamelpunt van El Ceibo in Sapecho. Hier zorgen de producenten ervoor dat de cacaobonen worden schoongemaakt en gedroogd tot een restvochtigheid van 12%, wat nodig is voor de verdere verwerking. Vanuit Sapecho worden de cacaobonen per vrachtwagen vervoerd naar El Alto, naar de cacao- en chocoladefabriek van El Ceibo. De medewerkers van de fabriek komen uit de families die zijn aangesloten bij de coöperaties die onderdeel uitmaken van de vereniging.
Koop hier de cacao van El Ceibo.
Meer informatie/bronnen: